Starateljstvo je oblik zaštite koji obuhvata staranje o ličnosti, zastupanje, pribavljanje sredstava za izdržavanje, upravljanje i raspolaganje imovinom. Pod starateljstvo se stavljaju dete bez roditeljskog staranja (maloletni štićenik) ili punoletno lice koje je lišeno poslovne sposobnosti (punoletni štićenik).
Za staratelja se postavlja lice koje ima lična svostva i sposobnosti potrebne za obavljanje dužnosti staratelja, a pristalo je da bude staratelj, pod uslovom da ispunjava sve propisane uslove iz čl.128 Porodičnog zakona. Za staratelja se prvenstveno postavljaju supružnik, srodnik ili hranitelj štićenika, osim ako interes štićenika ne nalaže drugačije.
Organ starateljstva može odlučiti, ako je to u interesu štićenika, da licu pod starateljstvom ne postavlja staratelja nego da dužnost staratelja vrši neposredno.
Organ starateljstva može odlučiti da postavi privremenog staratelja štićeniku, detetu pod roditeljskim staranjem i poslovno sposobnom licu ako proceni da je to neophodno radi privremene zaštite ličnosti, prava i interesa tih lica.
Organ starateljstva je dužan da postavi privremenog staratelja:
- licu čije je boravište nepoznato, a ono nema zakonskog zastupnika ili punomoćnika;
- nepoznatom sopstveniku imovine;
- licu čiji su interesi u suprotnosti sa interesima njegovog zastupnika, odnosno licima koja imaju suprotne interese a istog zakonskog zastupnika (kolizijski staratelj);
- stranom državljaninu koji se nalazi ili ima imovinu na teritoriji Republike Srbije;
- licu koje zahteva da mu bude postavljen privremeni staratelj i za to navede opravdani razlog.
Za više informacija obratite se Vašem opštinskom centru za socijalni rad
